لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: تاکنون تحقیقی در زمینه تعیین فلزات سنگین در سبزی های برگی رایج مورد استفاده در شهر زنجان به روش پلاسمای جفت شده القایی–طیف سنجی نشری انجام نگرفته است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تعیین میزان فلزات سنگین روی، سرب، کادمیوم، کبالت و نیکل در بعضی از سبزی های برگی رایج (شوید، تره، جعفری، گشنیز و شاهی) مورد استفاده در اطراف شهر زنجان که از سه منطقه اصلی کشت (راه آهن، دیزج بالا و کوشکن) برداشت شده بود، است.مواد و روش ها: برای به دست آوردن نتایج دقیق تر، از روش های مختلف پیش تیمار یا هضم نمونه ها (خاکسترگیری مرطوب توسط کوره الکتریکی یا خاکسترگیری مرطوب، هضم با اسیدهای مختلف و فراصوت) استفاده شد و روش اندازه گیری پلاسمای جفت شده القایی-طیف سنجی نشر اتمی، به منظور تعیین مقدار فلزات سنگین انتخاب گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که خاکسترگیری مرطوب موثرترین روش پیش تیمار نمونه ها است. به علاوه مشخص شد که میزان این فلزات هم به نوع سبزی و هم به منطقه کشت آن ها بستگی دارد. همچنین نتایج نشان داد که میزان سرب در تمام نمونه ها از حد مجاز تعیین شده توسط استاندارد (1.8-2.5 میلی گرم بر کیلوگرم) بالاتر بود. بیشترین و کمترین مقدار سرب نیز به ترتیب در سبزی های شوید (1.95 ±9.28 میلی گرم بر کیلوگرم) و تره (2.35±3.33 میلی گرم بر کیلوگرم) مشاهده شد. میانگین غلظت نیکل، کادمیوم و کبالت در نمونه ها به ترتیب بین 0.44-3.93، 0.1-0.2 و 0.5-1.08 میلی گرم بر کیلوگرم) بود که از حد مجاز تعیین شده، کمتر است. در مورد روی، در تمام نمونه ها غیر از شاهی، مقادیر تعیین شده از حد مجاز (50 میلی گرم بر کیلوگرم) پایین تر بود.نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که روش پیش تیمار نمونه های سبزی، نوع سبزی و منطقه کشت می توانند در تعیین میزان فلزات سنگین نقش مهمی داشته باشند. بنابراین برای تعیین مقادیر این فلزات در محصولات کشاورزی مختلف، این عوامل باید مد نظر قرار گیرند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

مقدمه: میزان عناصر فلزی موجود در چای می تواند تاثیر مهمی بر سلامت افراد داشته باشد. تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان فلزاتی شامل کادمیوم (Cd)، سرب Pb))، روی (Zn)، آهن Fe))، آلومینیومAl) ) و مس (Cu) در نمونه های چای وارداتی و چند چای ایرانی صورت پذیرفت. مواد و روش ها: ابتدا با استفاده از سه روش، هضم اسیدی Digestion))، دم کردن با حرارت تا دمای جوش(Brew) و روش دمکردگی Infusion)) آماده سازی نمونه های چای انجام گرفت و با استفاده از تکنیک های طیف بینی نشر اتمی با پلاسمای جفت شده القایی ICP-OES) ) و طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی (ICP-MS) میزان فلزات نمونه ها بررسی و نتایج به دست آمده مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان می دهد که در میان عناصر مختلف، عنصر Al با غلظت μ g/g 659 و عنصر Cd با غلظت μ g/g 97/0 به ترتیب بیشترین و کمترین غلظت را در میان عناصر مختلف در نمونه های مورد بررسی داشته اند. در بین روش های استخراج، روش Digestion میزان غلظت عناصر به صورت معنی داری بالاتر از دو روش دیگر بود. آنالیز آماری نتایج میانگین غلظت عناصر توسط دستگاهای ICP-OES وICP-MS نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان غلظت عناصرCd، Cu، Fe، Zn وAl بین نمونه های چای های وارداتی و بومی در هر یک از روش های استخراجیBrew, Infusion و Digestionوجود ندارد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که در بین عناصر مختلف، میزان غلظت Pb به دست آمده با روش ICP-MS به صورت معنی داری بالاتر از میزان به دست آمده با ICP-OES برای چای های بومی یا وارداتی است. نتیجه گیری: با وجود بالاتر بودن غلظت فلزات اندازه گیری شده در کار حاضر نسبت به مرجع استاندارد فلزات در گیاه چای، محاسبه میزان دریافت روزانه نشان داد که میزان دریافت عناصر برای هر فرد بالغ همچنان در گستره مقدار مجاز سازمان بهداشت جهانی می باشد.

زمینه و هدف: امروزه حضور فلزات سنگین در محیط زیست و تجمع آن ها در زنجیره غذایی و بنابراین مواجهه انسان با آن ها یک خطر جدی محسوب می شود. هدف از این مطالعه اندازه گیری میزان فلزات سنگین نیکل، آرسنیک، سرب، روی و کادمیوم در بافت جگر، عضلات ران، سینه و سنگدان مرغ در شهر شیراز (1397) است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی (توصیفی-تحلیلی) بود. بدین منظور تعداد 10 برند مختلف شامل بافت جگر، عضلات ران، سینه و سنگدان مرغ از فروشگاه های سطح شیراز جمع آوری و با رعایت سیستم سرمایشی به آزمایشگاه منتقل گردید. برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین با استفاده از دستگاه طیف سنج نشر اتمی پلاسمای جفت شده القایی (ICP-OES) انجام شد. نتایج: میانگین غلظت فلزات سنگین آرسنیک، کادمیوم، نیکل، سرب و روی برحسب میکرو گرم بر کیلوگرم در بافت جگر به ترتیب 17، 61، 31، 57 و 15150، در عضلات ران 5، 60، 28، 46، 3310، در عضلات سینه 6، 8، 18، 50 و 4510 و در سنگدان 7، 29، 9، 19 و 12810 مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان فلزات سنگین در بافت جگر بیشتر از سایر بافت ها بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میزان فلزات سنگین موردمطالعه در گوشت مرغ پایین تر از استانداردهای جهانی است. همچنین نتایج ارزیابی خطر نشان داد که ریسک غیر سرطان زایی این فلزات سنگین ناشی از مصرف مرغ توسط افراد جامعه قابل اغماض و ناچیز است و اثرات سرطان زایی در مورد آرسنیک بیش از سرب و در محدوده ریسک بالقوه است.

ناخالصی های پلاسما یکی از عوامل اتلاف انرژی محصور شده در توکامک ها به شمار می روند که از این منظر مطالعه و بررسی آن ها در راستای حفظ پایداری پلاسمای توکامک و بهبود کیفیت محصورسازی امری ضروری خواهد بود. در این کار تحقیقاتی به منظور مطالعه ناخالصی های پلاسمای توکامک دماوند، تکفام ساز نوری موجود در آزمایشگاه توکامک دماوند به همراه یک آرایه خطی CCD در ساختار یک طیف سنج نور مریی به کار گرفته شد. سامانه طیف سنج جدید توسط طول موج های مشخصه یک لامپ جیوه کالیبره شده و در رژیم پلاسمای نرمال توکامک دماوند جهت ثبت و تحلیل تابش های گسیلی در بازه طول موجی 7000 –,3000 آنگستروم مورد استفاده قرار گرفت. کم ترین قدرت تفکیک ابزاری طیف سنج حاصل در پهنای شکاف ورودی μ, m 50 در حدود A°,9/0 به دست آمد که برای تابش های پرشدت پلاسمای هیدروژن نظیر Hα,و Hβ,به کار گرفته شد. برای مطالعه تابش های حاصل از ناخالصی ها با توجه به شدت پایین آن ها از پهنای شکاف ورودی μ, m 100 و در نتیجه قدرت تفکیک A°,8/1 استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که ناخالصی های غالب در پلاسمای توکامک دماوند عبارتند از اکسیژن، نیتروژن و کربن که منشأ آن ها عموماً از مولکول های هوای به دام افتاده در دیواره محفظه خلأ و ادوات مجاور با پلاسما هستند و ناخالصی آهن نیز در نتیجه برهم کنش پلاسمای داغ با لیمیتر و ادوات داخل محفظه خلأ تولید می شود.